Gecikmiş Dil ve Konuşma

Gecikmiş Dil ve Konuşma – Erken Müdahale ve Aile Destekli Terapi

Normal gelişim gösteren çocuklar, iki yaş civarında sözcük dağarcıklarını oluşturmaya başlar; bu dönemde iki sözcüğü bir araya getirerek basit cümle denemeleri yaparlar. Türkçe öğrenen çocuklarda, tek sözcük kullanmaya başladıkları ilk dönemlerde isim, eylem ve ekleri kullanmaları gözlemlenir (Topbaş, 2011). Üç yaş sonrasında bağlaç kullanımı devreye girer ve daha sonrasında çocuk, karmaşık tümceleri anlamaya ve kullanmaya başlar.

Gecikmiş dil ve konuşma gelişimi gösteren çocukların konuşmaları genellikle sınırlıdır. Bazı çocuklar hiç konuşmayabilirken, bazılarında ise konuşulan kelimeler anlaşılması güç, kısıtlı sayıda ve akıcılıktan uzaktır. Akranlarına kıyasla sözcük dağarcığı daha sınırlı olan çocuklar, “ben” ve “benim” gibi kişilik zamirlerini üç yaş dolaylarında tam olarak kullanamayabilirler. İstek ve arzularını sözel olarak ifade etmek yerine, jest, mimik veya işaret gibi sözel olmayan yollarla iletişim kurmaya çalışırlar. Ayrıca, çevrelerindeki kişilerin konuşmalarına ilgi göstermeyebilir, bazıları ise kendilerini yaşıtlarından ve çevreden uzak tutma eğilimi gösterebilir. Anlaşılmadıklarında ise hırçınlık yaparak etraflarındaki nesnelere veya kişilere çarpma, vurma gibi fiziki güç içeren tepkiler verebilirler.

Dil terapisinde, sözcük edinimi ve doğru dil kullanımını desteklemek amacıyla direkt terapi başlatılabilir. Bunun yanı sıra, “Hanen It Takes Two To Talk” ebeveyn programı ile ailelere çocuklarının dil gelişimini destekleme konusunda eğitim verilir. Böylece, erken müdahale ve aile desteği sayesinde çocuğun dil ve konuşma becerilerinin geliştirilmesi hedeflenir.

Detaylı bilgi ve bireysel değerlendirme için Dkt. Hamide Koska ile iletişime geçebilirsiniz.